El caballero de las botas azules (cuento extraño), la novela mejor considerada de Rosalía de Castro, pertenece ya al realismo, aunque es un trabajo lleno de magia y fantasía, muy a...
Leer descripción completa
16,00€14,40€
Alerta disponibilidad
Acepto recibir correos de notificación de disponibilidad
No disponible
Información
Descripción
El caballero de las botas azules (cuento extraño), la novela mejor considerada de Rosalía de Castro, pertenece ya al realismo, aunque es un trabajo lleno de magia y fantasía, muy al estilo de Hoffmann.
La historia narra las vicisitudes de un caballero que se autodenomina duque de la Gloria y aparece sorpresivamente en distintos puntos de Madrid, dejando boquiabiertos a todos por su extraño aspecto. Luce unas botas azules, un lazo blanco en forma de aguilucho y una varita con un cascabel. Su personalidad subyugante y su atractivo le abren las puertas de los palacios y de las tertulias madrileños, pero sobre todo de las voluntades de las señoras. El duque, curiosamente, no parece nada interesado en estas conquistas sino en llevar a cabo la extraña tarea de sacar a la luz el desastroso estado de la literatura, la crítica y la edición, no menos degeneradas que los adocenados lectores, casi exclusivamente interesados en los novelones pseudohistóricos y los folletines románticos. Cumplida su tarea de denuncia y escarnio públicos, el duque de la Gloria se volatiliza de forma tan misteriosa como había aparecido.
Su presencia ha roto los esquemas de los aburguesados madrileños, que lo consideran un loco, aunque un loco genial. El duque de la Gloria es el símbolo de la innovación literaria.
Rosalía de Castro (1837-1885) é considerada como a escritora nacional de Galicia e a publicación de «Cantares gallegos» (1863) tense como o inicio do denominado Rexurdimento. Filla da fidalguía rural galega, na vida de Rosalía considéranse decisivos para a súa formación intelectual o paso polo Liceo de la Juventud en Compostela e a posterior experiencia madrileña. Foi en Madrid onde publi-cou a súa primeira obra («La Flor», 1857) e onde coñeceu e casou con Manuel Murguía (1858). A súa vida a partir de aquí coñeceu unha grande itinerancia e unha intensa dedicación á escrita. En prosa e en verso, en galego e castelán, a obra de Rosalía de Castro ocupa un lugar moi relevante nas letras europeas do século XIX. Os seus manifestos feministas («Lieders» e «Las literatas»), o seu avanzado pensamento político e social («Follas novas», «El caballero de las botas azules») ou a súa decidida posición crítica como intelectual convértena nunha figura literaria que concita sempre un renovado e múltiple interese. Caracterizada por unha persoal retórica e unha orixinal estratexia en que se modernizan os pactos co lector, tanto os do romanticismo coma os do realismo, a padronesa afondou como poucos nalgúns dos conflitos dialécticos da súa época e nas profundidades abisais da subxectividade do eu, como proban «Follas novas» e «En las orillas del Sar». Fiel á súa Terra de Iria, a pesar de tanto vagar, pasou nela os seus derradeiros anos de vida e nela compuxo esta última obra, capital na súa produción. Enterrada no cemiterio da Adina en Iria, os seus restos foron trasladados a San Domingos de Bonaval, no que hoxe é o Panteón de Galegos Ilustres.
Esta web utiliza cookies propias y de terceros para mejorar nuestros servicios mediante el análisis de sus hábitos de navegación. Puede obtener más información aquí o cambiar la configuración.
Opiniones
Opiniones
No hay comentarios, sé el primero en comentarValoración media
¿Has leído este libro?
Valóralo y comparte tu opinión con otros usuarios
Escribir mi opinión